سپیده صبح

سید ابوالحسن اصفهانی در سال 1284 ق، در روستای «مدیسه» لِنجان، از توابع شهر اصفهان، کودکی پا به عرصه وجود نهاد که توانست قله های علم و تقوا را فتح کرده و عهده دار مرجعیت شیعه شود. وی سید ابوالحسن اصفهانی، در اصل از سادات موسوی شهر بهبهان بود که سال ها پیش، پدر بزرگش سید عبدالحمید از آن جا به روستای مدیسه اصفهان نقل مکان کرده بود. سیدعبدالحمید، از عالمان وارسته نجف اشرف و از شاگردان شیخ محمدحسن نجفی، معروف به «صاحب جواهر» بود. او پس از بازگشت از نجف، در لنجان ساکن شده و تا پایان عمر، به کارتدریس و انجام امور شرعی اشتغال داشت. «سید محمد» پدر آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی نیز گرچه از شمار عالمان نبود، ولی مرد خداترس و روشن ضمیری بود که پس از وفات، در شهرستان خوانسار به خاک سپرده شد.

حیات علمی

آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی، درس های مقدماتی را در زادگاه خود، روستای مدیسه لنجان آغاز کرد. وی پس از گذراندن این دوره، تصمیم گرفت به حوزه علمیه اصفهان که در آن عصر، از حوزه های مهم شیعی به شمار می رفت، عزیمت نماید. پدر وی که از رنج های غربت و تنهایی بر فرزند خویش آگاه بود، با وی موافقت نکرد. این ممانعت، رفته رفته اشتیاق تحصیل را در آن فرزند نیک فرجام شدت بخشید و وی را بر هدف خود استوار ساخت تا این که سرانجام موافقت پدر را بر این سفر آسمانی به دست آورد.

در اصفهان

سید ابوالحسن اصفهانی، هنگامی که فقط چهارده بهار از زندگی خود را پشت سر نهاده بود، برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت و در «مدرسه صدر» مشغول تحصیل گردید. شبی از شب های زمستان، وقتی پدرش برای دیدن فرزند خود به حجره اش رفت، با وضع تأسف باری روبرو شد و حجره خالی از هرگونه وسایل اولیه زندگی را مشاهده کرد. دل سوزی های پدر به نوجوان بی قرارش، روح وی را آزرده خاطر و دل شکسته کرد. سید رو به سوی قبله ایستاد و امام زمان(عج) را مورد خطاب قرار داده و با چشمانی اشک بار و لحنی ملتمسانه، از مولای خود عنایتی کارساز را تقاضا کرد. وی با این توسل، مورد توجه ویژه حضرت ولی عصر(عج) قرارگرفت و پس از آن، روح امید و گشایش به جان او دمیدن آغاز کرد و توفیقات وی را فراوان ساخت.
به هر حال دروس ابتدایی را در زادگاهش آغاز نمود و سپس براي فراگيری علوم دينی به حوزه علمیه اصفهان مهاجرت كرد و از حلقه درس کلباسی، چهارسوقی، درچه‌ای، جهانگیرخان قشقایی استفاده كرد.^[۲]

عزیمت به عراق

آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی، نزدیک به ده سال از مجلس درس استادان اصفهان بهره های فراوان برد. بعد برای تکمیل معلومات و بهره وری از دانش شخصیت های علمی حوزه بزرگ نجف اشرف و سامرا و رسیدن به درجه اجتهاد، در 23 سالگی رهسپار عراق شد. در آغاز ورود، به زیارت پیشوایان معصوم رفت و مدت سه سال در کربلا و سامرا، در نزد استادان بزرگی چون میرزا محمد حسن شیرازی (رهبر جنبش تحریم تنباکو) دانش آموزی کرد.

وی در این مدت، تسلط خویش را در مسایل علمی نشان داده و در شمار خواص شاگردان میرزای شیرازی قرار گرفت. وی پس از ورود به نجف، در محضر بزرگانی چون آیات عظام میرزاحبیب اللّه رشتی، سید محمدکاظم یزدی، آخوند خراسانی و میرزامحمدتقی شیرازی، به خوشه چینی علم و فضیلت پرداخت.
در زمان حیات میرزا حسین نائینی و آقا ضیاء‌الدین عراقی، بسیاری از فقها، محفل علمی و فقهی او را برتر دانستند؛ تا جایی که پس از مرگ میرزای نائینی، مرجعیت دینی در او متمرکز شد و این انحصار تا ۱۰ سال به طول انجامید

موقعیت علمی

آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی، ذوقی سلیم و فهمی دقیق در استنباط و درک احکام و مسایل شرعی داشت. همین ویژگی، وی را در جوانی، زبان زد اهل دانش کرده بود. ژرف نگری، تأمل و تعمّق وی در مسایل علمی ستودنی بود. جولان فکری و پژوهش بسیار وی در جوانب مختلف هر مسأله، باعث می شد که در مسایل پیچیده فقهی، به گره گشایی بپردازد، به طوری که میرزا محمدتقی شیرازی مرجع تقلید شیعیان، مردم را در مسایل احتیاطی خویش، به وی ارجاع می داد. پس از وفات آیت اللّه نایینی، مقام مرجعیت دینی شیعه در وجود آیت اللّه اصفهانی متمرکز و منحصر شد و وی مدت ده سال ردایِ سنگین مرجعیت را بر دوش داشت.

اسامی بعضی از شاگردان مرحوم سید

• میرزا هاشم آملی
• سید علی یثربی کاشانی
• میرزا آقا اصطهباناتی
• محمدتقی آملی
• میرزا احمد دشتی نجفی
• محمدرضا طبسی
• سید ابوالحسن شمس‌آبادی
•  سید عبدالله شیرازی
• سید محمدحسین طباطبایی
• میرزا مهدی آشتیانی‏
• محمد حجت کوه‌کمری
• میرزا احمد آشتیانی
• میرزا کاظم تبریزی قاروبی
• شیخ علی اکبر برهان
• شیخ حسین حلی
• سید یوسف حکیم
• سید حسین حمامی
• سید آقا خلخالی
• سید محمود رجایی
•  سید محمود شاهرودی
• شهید سید قاسم شبر
• سید صدر الدین صدر
• شیخ محمد طاهر کاشف الغطاء
• شیخ محمد کوهستانی
• سید مرتضی لنگرودی
• سید یحیی مدرسی
• سید علیرضا مدرسی
• سید احمد مستنبط
• شیخ محمد رضا مظفر
• سید محمد موسوی خلخالی
• میرزا محمد حسن میرجهانی
• سید محمد هادی میلانی
• شیخ محمد حسن هرسینی
• سید جمال الدین گلپایگانی
• سید صدرالدین صدر
• سید هادی میلانی
• سید عبدالاعلی سبزواری
• سید اسدالله‏ مدنی
• سید عبدالحسین دستغیب
• سيد جعفر شاهرودي
• میرزا حسن بجنوردی
• محمد تقی بهجت فومنی

 آثار علمی

مرجع محقّق و روشن ضمیر، آیت اللّه سیدابوالحسن اصفهانی، افزون بر تدریس و مرجعیت دینی، آثارعلمی ارزشمندی به عنوان باقیاتِ صالحات از خود به یادگار گذاشت. مشهورترین اثر وی، کتاب جامعی در فقه به نام وسیلة النجاة، شامل بسیاری از مسایل فقهی مورد نیاز مسلمانان است. بسیاری از فقیهان و مراجع تقلید، بر این کتاب حاشیه زده و شرح نوشته اند . بعض آثار ایشان نیز از این قرار است:

ذخیرة الصالحین^[۴]

دیگر نوشته های آیت اللّه اصفهانی عبارتند از: شرح کفایة الاصول، حاشیه بر عروة الوثقی، انیس المقلدین، مناسک حج و ذخیرة الصالحین. برخی از کتاب های این مرجع عظیم الشأن، از عربی به زبان های فارسی، اردو و ترکی ترجمه شده است.

فضایل اخلاقی

آیة الله میرسجادی نوه ی دختری مرحوم سید این قضایا را نقل میکنند از مرحوم سید:

شبى از شب هاى زمستان پدرآیت الله اصفهانی براى دیدن فرزند خود به حجره او رفت. او با وضع نابهنجارى روبرو شد و حجره او را خالى از هر گونه وسایل ابتدایى براى زیستن دید. نه فرش و گلیم و زیراندازى و نه چراغى براى روشن كردن حجره . دلسوزی هاى پدر نسبت به نوجوان بى قرارش  با كلماتى مأیوس كننده روح او را آزرده خاطر و دل شكسته نمود. در این حال رو به سوى قبله ایستاد و امام زمان (عج ) را مورد خطاب قرار داد و با چشمانى اشكبار و لحنى ملتمسانه از مولاى خود عنایتى كارساز را تقاضا كرد. در پى آن توسل ، روح امید و گشایش به جان و راه او دمید و توفیقات وى را انبوه ساخت. ایشان همچنین به زیارت حضرت مشرّف شدند. یکی دیگر از عنایت های امام عصر ارواحنا فداه به این نایب بزرگوار و زعیم امامت توقیعات و نامه های شریفی است که برای آن بزرگوار صادر می کنند و می فرستند و بدین ترتیب ایشان را تحت عنایت خاصه خودش قرار می دهند و او را به الطاف و عنایاتشان می نوازند. توقیعی که حضرتش ارسال می دارند توسط مرحوم ثقه الاسلام و المسلمین زین العلماء و الصالحین حاج شیخ محمد کوفی شوشتری در نامه ای واصل می شود که متن مبارک آن نامه عبارت از این است:

«خودت را برای مردم ارزان کن و خودت را در دسترس همه قرار بده و محل نشستنت را در دهلیز خانه ات انتخاب کن تا مردم سریع و آسان با تو ارتباط داشته باشند حاجت های مردم را برآور. ما یاریت می کنیم.»(

آیة الله اصفهانى افزون بر اینكه در علوم شرعى و معارف اسلامى تبحّر خاصّى داشت و در این میدان ، گوى سبقت را از دیگران ربوده بود آراسته به صفات و ملكات اخلاقى بود. فروتنى، بزرگوارى و بخشش، خویشتن دارى، ایثار، ساده زیستى و توكل بر خداوند و توسل به ائمّه اطهار از جمله فضایل اخلاقى این آیت بزرگ الهى بود و دوست و دشمن بدان اذعان داشتند.

غروب خورشید

 مردان بزرگ با سیره علمی و علمی خود، چراغی فروزان، همواره گم گشتدگان را به سوی سر منزل حقیقت رهنمون می گردندو خاموشی شمع وجودشان خسارتی است که جبران ناپذیر است.

آیت الله اصفهانی پس از یک بیماری کوتاه و در پی بازگشت به کاظمین از لبنان پس یک عمر تلاش و کوشش در راه تعلیم و تعلم، در شب سه شنبه 9 ذی الحجة الحرام 1365 ه.ق دار فانی را وداع نمود و پس از تشییعی با شکوه، در یکی از حجره های صحن علوی در نجف اشرف مدفون گردید. فوت آیت الله اصفهانی بازتابی گسترده و قابل توجه داشت و نه تنها در جهان تشیع و عالم اسلام، پرچم های عزا برافراشته شد، بلکه اقلیت های مذهبی، یهودی و مسیحی نیز در معابر و کلیساها، مجالسی برپا نمودند. این امر نتیجه عملکرد خالصانه آن مرجع فقید بود که در راه عظمت اسلام از هیچ کاری دریغ ننمود

                      آیة الله سید محمد حسین میرسجادی از نوادگان مرحوم سید

نظرات شما عزیزان:

علي

ساعت12:01---10 آبان 1392

[وب سایت]

سلام.
ممنون و موفق باشيد. حيف بود كه در زمره شاكردان سيد از مقرر درس ايشون نامي نياوريد. كسي كه در عكس شما واضح است. يعني مرحوم ايت الله سيد عبدالرسول ايتي بهبهاني. در عكس اين سايت دقيقا در بشت سر مرحوم اصفهاني سيد كهن سالي است و مرحوم ايتي در سمت راست وي به نماز ايستاده است و در همان جا بود كه در واقعه شهادت فرزند سيد مرحوم ايتي هم زخمي شدند.

hamid

ساعت13:04---11 بهمن 1390

[وب سایت]

salam

behtarin nazari ke mitonestam bedam

hamin bod



salallaho alay ya amiralmomenin
پاسخ:salam

seyed

ساعت22:02---10 بهمن 1390

ان العلما باقون ما بقی الدهر
احسنتم تقبل الله اعمالکم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: